Ήμουν παιδί. Μερικές ημέρες μετά το ατύχημα του Τσερνόμπιλ, την Κυριακή του Πάσχα του 1986, είχαμε πάει στο εξοχικό σπίτι οικογενειακών μας φίλων στο Μάτι. Ο παραδοσιακός οβελίας είχε καλοψηθεί, οι σαλάτες είχαν ήδη τοποθετηθεί πάνω στο τραπέζι στην αυλή. Οι μεγάλοι συζητούσαν έντονα έχοντας πιει ήδη αρκετά ποτηράκια κρασί. Υπήρχε ευθυμία. Και ξαφνικά άρχισε να βρέχει. Στην αρχή μικρές, δειλές σταγόνες. Και ύστερα έντονη, κάθετη βροχή. Μπήκαμε όλοι τρέχοντας μέσα στο σπίτι. Θυμάμαι τη μητέρα μου να με φωνάζει με ανησυχία. Θυμάμαι όλους μας να κοιτάζουμε με τρόμο αυτή τη βροχή από τα παράθυρα. Το Τσερνόμπιλ παραμένει το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία. Κι αν αποφεύχθηκε οριακά η έκρηξη των άλλων αντιδραστήρων που θα εξαφάνιζε στιγμιαία μεγάλο κομμάτι της Ανατολικής Ευρώπης και θα καθιστούσε την Ουκρανία και τη Λευκορωσία ακατοίκητες για αιώνες, η ραδιενέργεια που εκλύθηκε παραμένει τριγύρω μας. Η εξαίσια τηλεοπτική σειρά “Chernobyl” του HBO αποκαλύπτει τη φρίκη, τα λάθη και τα τερατώδη ψέματα του καθεστώτος. Σε μια Σοβιετική Ένωση που άρχισε να καταρρέει, αποδεικνύοντας πόσο λίγο ενδιαφερόταν για τους πολίτες της. Σπουδαία τηλεόραση, πολλαπλώς διδακτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου