Η εξαφάνιση των ανθρώπων από τους δρόμους της Αθήνας, παρέδωσε την πόλη στους νέους της ιδιοκτήτες. Οι γάτες ανέλαβαν με τη χαρακτηριστική τους ψυχραιμία και μακαριότητα να μας υποκαταστήσουν, σουρτουκεύοντας σε πεζοδρόμια, ισορροπώντας σε κάγκελα, αράζοντας πάνω σε καπό αυτοκινήτων και σέλες μοτοσυκλετών.
Ωσάν βελούδινες θεότητες περιφέρονται αυτάρεσκα στο αστικό τοπίο και απολαμβάνουν τις ησυχίες του.
Οι γάτες δεν ανησυχούν, δεν ταράζονται, δεν φοβούνται. Δεν έχουν ανάγκη τα δικά μας τα τοτέμ. Ξέρουν πως όλα είναι εξίσου σοβαρά και γελοία. Έχουν αποδεχτεί τον κόσμο όπως είναι. Δεν πασχίζουν να τον αλλάξουν, δεν οραματίζονται να τον κυριεύσουν. Ίσως γι'αυτό είναι ήδη δικός τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου