Αυτήν την αράχνη την έχω συναντήσει σε διάφορα μέρη του κόσμου (εντάξει, μπορεί όχι ακριβώς την ίδια, αλλά εκδοχές της), οπότε έχω αποκτήσει μία οικειότητα μαζί της. Χάρηκα που την ξαναείδα αραχτή δίπλα στη δεξαμενή του ΚΠΙΣΝ να λιάζεται κάτω από τον ανοιξιάτικο αττικό ουρανό. Θυμήθηκα πόσο είχα εκπλαγεί όταν είχα πρωτοακούσει πως το έργο τιτλοφορείται "Μαμά" και αποτελεί μία αντιφατική αναφορά της Louise Bourgeois στη μητέρα της: από τη μία, μπορεί να συμβολίζει τη μητρική φροντίδα και προστασία (σ.σ. η μητέρα της Bourgeois ήταν υφάντρα), αλλά από την άλλη προκαλεί φόβο και (ίσως) υπονοεί την εξάρτηση, την υποταγή και την παγίδευση. Νομίζω ότι τούτη η αράχνη υφαίνει ενδιαφέρουσες συζητήσεις, όπως και να την ερμηνεύσει κανείς και από όποια οπτική γωνία κι αν την προσεγγίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου