Όπως είναι αναμενόμενο, οι πολιτικές συζητήσεις εδώ στη Γαλλία είναι πολωμένες και οι δυο υποψήφιοι έχουν παίξει τις τελευταίες εβδομάδες τα πιο δυνατά χαρτιά τους: ο Μακρόν αποπειράται την επανεκλογή του (σ.σ. αν τα καταφέρει, θα είναι ο πρώτος Πρόεδρος που επανεκλέγεται από την εποχή του Σιρακ!) επενδύοντας στο -πάντα προσφιλές στους Γάλλους- προφίλ ενός πανευρωπαϊκής και διεθνούς εμβέλειας ηγέτη. Η Λεπέν από την άλλη, έχει μαλακώνει κάπως τις ακροδεξιές θέσεις της για να καταστήσει τη λαϊκίστικη ρητορική της πιο προσιτή σε ευρύτερα ακροατήρια. Η πολιτική αντιπαράθεση εκτείνεται σε μια γκάμα θεμάτων από το ύψος της φορολογίας, τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης και την αντιμετώπιση της ακρίβειας έως τη στάση έναντι των (εκατομμυρίων) μεταναστών, την ευρωπαϊκή προοπτική (σε ένα εξάμηνο μάλιστα που η Γαλλία ασκεί την προεδρεία της ΕΕ) και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η συντριβή των λοιπών υποψηφίων στον πρώτο γύρο αποδεικνύει πόσο δραματικά αποτυγχάνουν να διαβάσουν την σημερινή ατζέντα, οι κλασικές πολιτικές δυνάμεις: Ρεπουμπλικάνοι, Σοσιαλιστές και Αριστεροί έχουν μετατραπεί σε κομπάρσους, συνεχίζοντας να ομιλούν την πολιτική γλώσσα του προηγούμενου αιώνα και αδυνατώντας να πιάσουν τον σφυγμό του ψηφοφόρου. Έχουμε ήδη εισέλθει σε μια εποχή μεγάλων πολιτικών μεταμορφώσεων και οι λύσεις του παρελθόντος φαίνονται πλέον ανεπίκαιρες και μη πειστικές στα εκλογικά σώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου