Ίσως λίγοι θυμούνται ένα συγκρότημα που λεγόταν "4 Non Blondes". Αλλά εγώ το έχω συνδέσει με πολύ συγκεκριμένες αναμνήσεις μου από τις αρχές της δεκαετίας του 90 -με αγαπημένους μου ανθρώπους, με τα τελευταία σχολικά μου χρόνια, αλλά και με την πρώτη φορά που βρέθηκα στο Λονδίνο και το άκουγα τότε στα τοπικά ραδιόφωνα. Το cd των 4 Non Blondes βρισκόταν εκείνη την περίοδο σε περίοπτη θέση στο ράφι μου. Και παρότι το "What's up" ήταν το μεγάλο τους σουξέ, το τραγούδι που αγαπούσα πολύ ν'ακούω στο repeat ήταν ένα άλλο, υπό τον τίτλο "Spaceman".
Έχω πάψει να συνδέομαι συναισθηματικά με αντικείμενα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αλλά περιέργως το έχω κρατήσει ακόμα εκείνο το cd -έστω κι αν δεν διαθέτω πλέον ούτε cd player για να το ακούσω. Οξύμωρο; Μάλλον. Αφελές; Ίσως. Δεν πειράζει.
Προσφάτως κυκλοφόρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή με την πάντα εξαιρετική Dolly Parton. Και με την Linda Perry -lead singer και στιχουργό/συνθέτρια των 4 Non Blondes- να συνοδεύει δίπλα με την κιθάρα της. Ήταν η αφορμή για να ανατρέξω στο cd, να χαζέψω ξανά το φυλλαδιάκι του εξωφύλλου και να κάμω κάτι ακόμα που δεν συνηθίζω καθόλου: να αναπολήσω τα δικά μου 90s.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου