Το "Now and Then" των Beatles είναι ένα ανέλπιστο δώρο. Όχι μόνο γιατί λειτουργεί συναισθηματικά και μας προσφέρει μία γενναιόδωρη δόση νοσταλγίας, ανασυνθέτοντας εποχές που έχουνε παρέλθει, αλλά κυρίως γιατί μας φέρνει αντιμέτωπους με τη δική μας φθορά. Με έναν γλυκό, αλλά ουσιαστικό τρόπο. Ακούγοντας τις φωνές και τη μουσική των Beatles για μία ακόμα φορά, παρατηρώντας στο βίντεοκλίπ τις νεανικές και τις πιο ώριμες, σημερινές εκδοχές τους, βλεποντας εκείνους που έφυγαν και εκείνους που (ακόμα) υπάρχουν, αναμετρόμαστε με τη δική μας θνητότητα. Με τα χρόνια που περνούν, με τις μνήμες που μας ορίζουν, με τα συναισθήματα που μας συνθέτουν, με εκείνα που επιτύχαμε στη ζωή μας και όσα δεν καταφέραμε. Το "Now and Then" είναι ένα δώρο μεγαλοσύνης και ταπεινότητας. Μία υπενθύμιση του πόσο σημαντικοί μπορεί να είμαστε και ταυτόχρονα πόσο ασήμαντοι παραμένουμε. Ας επιλέξουμε λοιπόν με σύνεση τις όποιες σημασίες μας για το Τότε μας, το Τώρα μας και το (όποιο) Μετά μας. Όσο ακόμα παίζει η μουσική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου