Μερικές από τις τηλεοπτικές σειρές που ξεχώρισα το 2023: το εξαιρετικό δυστοπικό The Last of Us (που ανανέωσε το ενδιαφέρον μου για το zombies genre, σε σημείο που σκέφτομαι να δω και τον Daryl Dixon), το αναπάντεχα απολαυστικό Schmigadoon! (που καταφέρνει να αποθεώνει και να χλευάζει ταυτόχρονα την υπέροχη ελαφρότητα των μιούζικαλ), το τελευταίο season του Succession (που έδωσε ένα ωραιότατο φινάλε στην πιο βιτριολική τηλεοπτική οικογένεια των τελευταίων χρόνων), το The Fall of the House of Usher (που συστήνει τον Edgar Allan Poe στους GenZs με σύγχρονες αφηγηματικές φόρμες και horror στοιχεία), τον πάντα συνεπή Mandalorian (σταθερά εθιστικό για εμάς, τους Star Wars fans), το From (που ξεκινάει από μια ωραία, αλλά κάπως προσχηματική ιδέα και την εξελίσσει ανέλπιστα καλά) και βεβαίως το Blue Eye Samurai (που με ενθουσίασε, τόσο σε εικαστικό/αισθητικο επίπεδο, όσο και σε επίπεδο αφήγησης και χαρακτήρων -εξαιρετικό!!).
Πέραν αυτών, ολοκλήρωσα μέσα στη χρονιά δυο επικά tasks: (α) είδα όλες τις Marvel ταινίες των πρώτων τεσσάρων φάσεων (πολλές τις είχα ξαναδεί στο παρελθόν στο σινεμά, αλλά κάλυψα πλέον και τα κενά μου -επιβεβαιώνοντας πως η τριλογία των Guardians of the Galaxy και οι ταινίες με τους Avengers είναι ό,τι απολαυστικότερο έχει προσφέρει το MCU) και (β) επειδή χρειάζομαι και καμία κωμωδία, είδα αναδρομικά από την αρχή μέχρι το τέλος το (αμερικανικό) The Office -ναι, και τις εννέα seasons! Και του χρόνου, καλά να είμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου