Ένας από τους λόγους για τους οποίους έβρισκα πάντα ενδιαφέροντα τα Καλύβια (και πέραν των διάσημων ψητών τους) ήταν η ονομασία τους, την οποία φαίνεται πως έλαβαν από τον πρόχειρο καταυλισμό που έστησαν εδώ οι εργάτες των μεταλλείων του Λαυρίου και του Θορικού στ'αρχαία χρόνια. Αλλά και αργότερα, η ονομασία διατηρήθηκε και καθιερώθηκε καθώς αγρότες από τον Κουβαρά συνέχισαν να χτίζουν εδώ καλύβες για να διανυκτερεύουν την περίοδο της φύτευσης και της συγκομιδής.
Ακόμα και σήμερα, θαρρώ, μπορεί κανείς να επιβεβαιώσει στον τόπο ετούτο ότι όλα είναι περαστικά κι εφήμερα: οι καιροί που ταξιδεύουν πάνω από τα Μεσόγεια, οι άνθρωποι που στήνουν φαγοπότια στις ταβέρνες, οι ζωές που μετριούνται με καλοκαίρια. Ένα κουβάρι από προσωρινότητες -γοητευτικές καθώς αφήνουν χώρο για το απροσδόκητο, αλλά και αποτρόπαιες καθώς δεν σου συγχωρούν καμιά πρόβλεψη. Στήνεις την καλύβα σου και όσο αντέξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου