Χρόνια μας πολλά. Είθε να είμαστε δημιουργικοί. Ανοιχτόμυαλοι και στοχαστικοί. Πιο ευγενικοί με τους άλλους. Πιο γενναιόδωροι. Να σμιλεύουμε τις τραχιές οργές μας σε καλότεχνες υπερβάσεις. Να σεβόμαστε ακόμα και αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε -κυρίως αυτούς. Να μην επενδύουμε στις δηλητηριώδεις ρήξεις μας, αλλά στα εποικοδομητικά μας ανταμώματα. Να κοιτάζουμε μακριά, σε ορίζοντες κοσμοπολίτικους. Να ταξιδεύουμε για να γινόμαστε καλύτεροι -σε τόπους, αλλά κυρίως σε ανθρώπους. Να ξορκίζουμε τις καθηλώσεις μας και να εορτάζουμε τις αρετές μας. Τον βαθύ ανθρωπισμό μας, τον πολύτιμο διαφωτισμό μας. Να μαθαίνουμε, να στοχαζόμαστε, να πραγματώνουμε.
Πέραν από το γαλάζιο αυτής της γλυκυτάτης θάλασσας, της σπαρμένης με νησιά, πέραν από τα κωνοφόρα των αψηλών βουνών της, πέραν από τις αδρές γραμμές των καστανοπράσινων κάμπων της, πέραν από τους πυκνούς ιστούς των οικισμών και των πόλεών της, η Ελλάδα ορίζεται από την αισθαντικότητα και το πάθος, από τα τραγούδια και τους χορούς της, από τους μαγείρους και τους ποιητές της. Από την απόλαυση μιας διονυσιακής ευζωίας. Από τα διπλοφιλήματα στο μάγουλο και το κάμποσο λάδι στη σαλάτα. Από τα κεράσματα. Αυτή είναι η γεωγραφία μας. Αυτό είναι το βίωμά μας. Χρόνια μας πολλά, λοιπόν. Χρόνια μας πολλά.
Μακάρι, είθε, άμποτε που έλεγε και η Πόντια γιαγιά μου... να γίνουμε όλα αυτά που λες στη πρώτη σου παράγραφο. Χρόνια μας πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή