Πώς αλήθεια να ελπίζει κανείς στην ανάστασή του; Πώς να κερδίσει τη μάχη με τη θνητότητα; Πώς να αξιώσει την υπέρβαση μιας ζωής, της οποίας δεν ορίζει μήτε την αρχή της, μήτε το πέρας της;
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό» έλεγε ο ποιητής*. Ίσως αυτή η θαρραλέα προθυμία -αν και εφόσον επιτυγχάνεται- να εξασφαλίζει όχι μια αόριστη υπόσχεση, αλλά μια τελεσίδικη κατάκτηση.
Καλή μας Ανάσταση!
*Τάσος Λειβαδίτης, Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου