Σύμφωνα με την Ινδουιστική παράδοση, είμαστε μία προβολή των σκέψεων μας ("Yad Bhavam Tad Bhavati" ή -σε κάπως ελεύθερη μετάφραση- "γίνεσαι, αυτό που σκέφτεσαι"). Που σημαίνει ότι αν για παράδειγμα κάποιος χαρακτηρίζεται από διαρκή μεμψιμοιρία ή σπεύδει να υιοθετεί την απαισιόδοξη εκδοχή των πραγμάτων, αυτή η αρνητικότητα γίνεται εντέλει η κύρια πραγματικότητά του. Αν αντίθετα, υιοθετεί θετικότερες αφηγήσεις για τον εαυτό του ή τον κόσμο, βελτιώνει τα επίπεδα αυτοπεποίθησής του ή νοηματοδοτείται από την αίσθηση ότι τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν. Προφανώς αυτή η θεώρηση που κάπως αφελώς αξιοποιείται σε θεωρίες αυτοβελτίωσης (βλ. Positive Thinking, Law of Attraction, Self-Fulfilling Prophecy κ.λπ.) έχει τα όριά της και συχνά εκπίπτει στην υπεραπλούστευση. Εντούτοις, παρατηρώντας γύρω μας ή και στον εαυτό μας, το πόσο επενεργεί ο τρόπος αντίληψης στη συμπεριφορά, διαπιστώνουμε πως πράγματι σε μεγάλο βαθμό γινόμαστε οι σκέψεις μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εμμονική εχθροπάθεια και η συνεχής ειρωνεία που χαρακτηρίζει κάποιους (στις προσωπικές τους σχέσεις, στην εργασιακή τους ζωή, στην παρουσία τους στα social media), καταβυθίζοντάς τους σε μία τοξικότητα που χωρίς να το καλοκαταλαβαίνουν προσδιορίζει εντέλει τη ζωή τους και τους καταπίνει.
Little India, Σιγκαπούρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου