Μπορει η αποτύπωση της πραγματικότητας στην κάμερα του κινητού να έχει καταστεί σήμερα μαζική, καθημερινή συνήθεια, αλλά η φωτογραφική παρακαταθήκη που μας άφησαν πρωτοπόροι όπως ο Eλβετός Fred Boissonnas παραμένει ιδιαιτέρως σημαντική και πολύτιμη. Ειδικά για την Ελλάδα, το έργο του Boissonnas αποτελεί θησαυρό ιστορικής μνήμης, καθώς στα πολυάριθμα ταξίδια του εδώ από το 1900 έως το 1930, κατέγραψε με το φακό του μυριάδες όψεις της χώρας και των ανθρώπων της.
Εντούτοις, η έκθεση που διοργάνωσε πριν μερικούς μήνες το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς δεν εστίαζε στην ελληνική θεματολογία, αλλά στο ταξίδι του Boissonnas στην Αίγυπτο.
Καλεσμένος του βασιλιά Φουάντ το 1929, πέρασε έντεκα μήνες στη χώρα, αποτυπώνοντας εικόνες του νεοσύστατου τότε κράτους σε μία ταραχώδη περίοδο της ιστορίας του.
Αποτέλεσμα του ταξιδιού εκείνου, ήταν μία πολυτελής έκδοση με φωτογραφίες του Boissonnas υπό τον τίτλο "Αίγυπτος" που απέσπασε τότε ενθουσιώδεις κριτικές από τους σύγχρονούς του.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο Boissonnas επέστρεψε στην Αίγυπτο και επισκέφθηκε εκ νέου τοποθεσίες που τον είχαν εντυπωσιάσει. Μεταξύ άλλων περιηγήθηκε και πάλι στη χερσόνησο του Σινά και διέμεινε στο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, που σχεδίαζε να αποτελέσει κεντρικό θέμα μίας νέας φωτογραφικής έκδοσης, η οποία δεν έγινε ποτέ.
Πέρασα πολύ περισσότερη ώρα από όση περίμενα, παρατηρώντας τις φωτογραφίες της έκθεσης. Κι ήσαν κάμποσες οι φορές που προσπάθησα να βουτήξω τον εαυτό μου μέσα στις καθημερινότητες των ανθρώπων αλλοτινών καιρών.
Ο γοητευτικός τρόπος με τον οποίο καδράρει ο Boissonnas την ανθρώπινη παρουσία στα εξωτικά κι αποχαμένα τοπία της Ανατολής πλάθει αφηγήσεις μυθιστορηματικές. Ζωές λιγότερο συνθέτες, προνεωτερικές. Χτισμένες με μόχθο, αποστερημένες. Έρχεται όμως η απόσταση του χρόνου και τους προσθέτει θαρρείς γοητεία.
Άλλοτε βάσανο κι άλλοτε πολυτέλεια η απόσταση.
Άλλοτε βάσανο κι άλλοτε πολυτέλεια η απόσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου