*Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν ένα απόγευμα Τετάρτης στη λαϊκή αγορά Καλαμάτας, λίγο μετά το κλείσιμο των καταστημάτων και το ξήλωμα των πάγκων. Λέγεται πως όταν φέρνουν εδώ στην Καλαμάτα γκρουπς από τουρίστες -από εκείνους που διαμένουν στα ακριβά ριζόρτς της Μεσσηνίας- τους ξεναγούν στ'αξιοθέατα της πόλης και ύστερα τους ρωτούν ποιο τους έκαμε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Ε λοιπόν, μήτε οι εκκλησιές, μήτε τα μουσεία, μήτε η παραλία, μήτε το κάστρο: οι περσσότεροι απαντούν πως εντυπωσιάστηκαν από τη λαϊκή. Ίσως γιατί λαϊκές σαν κι ετούτη, προσφέρουν γενναιόδωρα την αμεσότητα. Eνός φωνακλάδικου "διαλέχτε", ενός καροτσιού παραγεμισμένου με χρώματα, ενός πάγκου με "αποκεφαλισμένα περιβόλια" που'λεγε και η ποιήτρια. Σαν τελειώσει το πανηγύρι, αδειάζουνε οι χώροι, γίνονται στοίβες τα τελάρα, σβήνει η ευωδιά προς χάριν μίας μπόχας, πέφτουν νερά κι ύστερα βουβαμάρα. Χρειάζονται και οι λαϊκές τις ησυχίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου