Ο γάτος μου ο Τούρκος

Οι γάτες οι Πολίτισσες έχουνε άλλη χάρη, 

τα μάτια, τα μουστάκια τους, μοστράρουν με καμάρι

άλλες κοιμούνται ολημερίς, άλλες βγαίνουν σεργιάνι

τρώνε τους μπακλαβάδες τους και πίνουνε αργιάνι

Πρώτη και καλύτερη, η γάτα θεατράλε. "Κάντε πέρα να περάσω, κάντε πέρα να διαβώ, μην τα κάνω όλα λίμπα, μην τα κάνω ρημαδιό. Είμαι γατόνι ζόρικο, σκληρό και αι-μοβόρικο." Συνδυάζεται με λαμέ φόρεμα και φρουφρού. Αν της δώκεις ένα πιάνο και ένα λαμινόρε, μπορεί να σου νιαουρίζει για ώρες. 

Η γάτα φασιονίστα. Που τη χάνεις, που τη βρίσκεις, για σόπινγκ θέραπι στα μεγάλα μολς της Πόλης. Επειδής κόβει το μάτι της, θεωρείται μεγάλη γάτα στο να εντοπίζει τις ευκαιρίες στις εκπτώσεις.

Η πεινάλα γάτα. Που τελοσπάντων στην Πόλη και με δεδομένη την αγάπη και την τρυφερότητα των κατοίκων στα συμπαθή τετράποδα, το να πεινάσεις δύσκολο. Λίγο να νιαουρίσεις σε έναν Τούρκο και το'χεις εξασφαλίσει το ντινέρ σου (ή τελοσπάντων το ντονέρ σου).

Η μόρτισσα γάτα. "Όταν λέω νιάου, το εννοώ!"

Η αθώα γάτα. "Σας τ'ορκίζομαι: το ψάρι είναι που έπεσε μέσα στο στόμα μου!"

Η γάτα τσιριμπίμ τσιριμπόμ.

Η γάτα "πάρε με στο τηλέφωνο, λιγάκι να τα πούμε και δώσμου ένα ραντεβού για να συναντηθούμε".

Η γάτα αρτοκλασία!

Η γάτα θαλασσόλυκος. Αγναντεύει το Βόσπορο από την ευρωπαϊκή πλευρά και χαιρετάει τα τάνκερς που περνάνε. Κρυφός της πόθος, να ξεβράσει το κύμα κανένα λυθρίνι. Τι εννοείς δεν την βλέπεις; Α ναι, στάσου να κάμω ζουμ.

Νιάου!

Η γάτα γλυκατζού. Την έχει στημένη όξω από το ζαχαροπλαστείο και κάμει γλύκες στο νήπιο, μπας και κονομήσει τίποτις γλύκες στο πιο κυριολεκτικό τους.

Η διαφημίστρια γάτα. Εκατό μεγκαμπάιτς με 2,5 λίρες ή ένα γκιγκαμπάιτ με 9,5 λίρες; Με την αμοιβή της από το συγκεκριμένο σποτάκι, η διαφημίστρια γάτα έχει να περιμένει πολλά μπάιτς. 

Η γάτα-ζόμπι. Ανοιχτό φέρετρο, τάφοι σε περίβολο τζαμιού, απλανές βλέμμα, ύποπτο γρύλισμα. Παρέα δεν την κάμεις.

Η αλλεργική γάτα. Όλο αυτό το ολάνθιστο παρτέρι και το λουλουδιασμένο πάρκο στην Πόλη, της προκαλούν έναν ερεθισμό και μία φαγούρα απερίγραπτη! 

"Μας πιάσανε, κάνε την αδιάφορη"

Η ιντάστριαλ γάτα.

Η χαροκαμένη γάτα. 

Η γάτα κιθαρίστας ή ντράμερ.

Η γάτα Λουκριτία. Που είδε κι απόειδε περιμένοντας τον γάτο και απεφάσισε "πως ναι, περνώ και μόνη μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά, δεν σ'έχω ανάγκη ευτυχώς, μου είσαι πλέον περιττός!"

"Μπα, ήρθες;"

Η παρεξηγιάρα γάτα.

"Δες την που κάθεται παραδίπλα και δεν μας μιλάει!"

"Μωρ'τι μας λες! Θα βάλω κι εγώ τη γάτα μου να κλαίει!"

Στην Πόλη, μου αρέσει να συζητάω με τις γάτες. Βρίσκονται παντού, είναι ήμερες, επικοινωνιακές και καλοζωισμένες. Τις συναντάς στον περίβολο των τζαμιών, στα περβάζια, στις γωνίες, στις προβλήτες, στα παραθύρια, απάνου στα κεραμίδια, ξοπίσω σου σε κάθε βήμα. 

Μετά από κάμποσες τέτοιες συναντήσεις, νομίζω πως πλέον έχω καταλάβει τι κάμει νιάου νιάου στα τούρκικα: o σεβασμός για τις γάτες! Που έχει να κάμει με την πεποίθηση ότι είναι ζώα καθαρά και καλότυχα. Κι αν δεν ήταν πειστικές οι παραπάνω πόζες, μπορώ να στο εξηγήσω με μία ιστορία που λένε συχνά οι μουσουλμάνοι. Ένα πρωινό, ο Μωάμεθ ξύπνησε για να πάει να προσευχηθεί. Αλλά απάνου στο ρούχο του κοιμόταν η αγαπημένη του γάτα, η Μουέζα. Αντίς λοιπόν να την ξυπνήσει, πήρε εκείνος ένα ψαλίδι κι έκοψε το τμήμα του μανικιού απάνου στο οποίο κοιμόταν η γάτα. Όταν εντέλει επέστρεψε από την προσευχή του, η γάτα για να τον ευχαριστήσει, του έκαμε μία βαθιά υπόκλιση. Κι εκείνος, της το ανταπέδωσε χαϊδεύοντάς την τρεις φορές. Νιάου!