Αυτές οι μεσοβέζικες εποχές έχουν μιαν αναποφασιστικότητα. Νοέμβρης μπαίνει, αλλάξαμε την ώρα μας, κάμαμε τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, εορτάσαμε το Halloween μας, φάγαμε και τα πρώτα μελομακάρονα, αλλά με κοντομάνικα και σορτσάκια συνεχίζουμε να κυκλοφορούμε. Και στις παραλίες βρισκόμαστε τα σαββατοκύριακα. Αν δεν κοιτάξεις το ημερολόγιο και στηριχθείς μονάχα στον καιρό, θαρρείς πως οδεύουμε μάλλον προς το Πάσχα, παρά προς τα Χριστούγεννα. Σε τίποτα δεν μπορείς να την επιτύχεις την κανονικότητα, ούτε στις εποχές. Να προσαρμοστείς μονάχα μπορείς και να συνεχίσεις να προσπαθείς για το καλύτερο.
Χθες τ'απόγευμα στη βόλτα μου, μερικούς δρόμους πέρα από το σπίτι μου, με σταμάτησε ένα ανθισμένο γιασεμί. Για μερικές στιγμές πήρε όλες τις σκοτούρες και τις σκέψεις μου, αγκαλιάζοντάς τες με τη γενναιόδωρη ευωδιά του. Ακόμα και στις μεσοβέζικες εποχές, βρίσκει κανείς τρόπους ν'αποφασίζει τελικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου