Μήτε εντυπωσιακή αρχιτεκτονική διαθέτει, μήτε κανένα σπουδαίο αξιοθέατο. Και πράγματι θαρρώ πως τούτο το μέρος θα'χε μείνει καταδικασμένο στην ασημαντότητα που χαρακτηρίζει τόσους και τόσους άλλους μικρούς οικισμούς ανά την Ελλάδα, αν δεν το είχε μνημονεύσει το γνωστό τραγούδι της Βλαχοπούλου. Διότι τελοσπάντων τα ψάρια τα πιο φρέσκα τάχει μόνο η Μπενίτσα -πράγμα που μάλλον θα επιβεβαιώσουν και οι μυριάδες τουρίστες που απολαμβάνουν τους ψαρομεζέδες τους στις κάμποσες ταβέρνες. Εγώ από την άλλη, που τα ψάρια δεν τα πολυπροτιμώ και τα νταβαντούρια τ'αποφεύγω, απήλαυσα τον απογευματινό μου περίπατο στα φιδωτά δρομάκια. Και για καλή μου τύχη, συνάντησα μόνο ησυχίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου