Τα πιο ενδιαφέροντα και φωτογραφικά ελκυστικά τοπία είναι νομίζω τα μεταβατικά· εκείνα που κρύβουν αμφισημίες και αντιθέσεις. Μια αμμώδης παραλία και στο βάθος οι γερανογέφυρες του λιμανιού, κύματα και τσιμέντο, άμμος και βιομηχανικά σιλό, επίμονη ζέστη και ανταριασμένος ουρανός. Όλα συνυπάρχουν στον ίδιο ορίζοντα. Και το καλοκαίρι σου και το φθινόπωρο.
Η Pretty Bay της Μάλτας δεν είναι από τις πλέον όμορφες ή διάσημες παραλίες του νησιού — η γειτνίασή της με το εμπορικό λιμάνι την καθιστά αρκετά επιβαρυμένη και την καταδικάζει στη μελαγχολία. Κι όμως έχει κάτι γοητευτικά αντιφατικό. Ακόμα και το όνομα της μοιάζει να σου κλείνει περιπαικτικά το μάτι.
Το να εκτιμήσεις ένα όμορφο τοπίο είναι εύκολη και άκοπη αισθητηριακή αντίδραση. Το να εκτιμήσεις ένα λιγότερο όμορφο είναι δύσκολη και απαιτητική άσκηση. Γιατί προϋποθέτει μία κάποια προσπάθεια να το καταλάβεις ή και να το συγχωρήσεις.
